¿Puedes hablar un poco sobre su historia desde Colombia hasta Polonia y cómo llegaste aquí por la primera vez?

Mi historia comenzó en Colombia. Yo nací en Colombia y fue un largo viaje para llegar a Polonia. Yo no estaba planeando llegar a Polonia, pero me fui con mi familia a los Estados Unidos. Yo tenía 7 años cuando llegué a los Estados Unidos. Y después me enamoré y encontré a mi esposa y ahora llegué a Polonia. Entonces, esa es mi historia breve, digámoslo así.

Es difícil porque hay muchos desafíos en la cultura, en el idioma, pero la verdad es que me encanta estar en Polonia.

¿Y cuándo decidiste dedicarte a la comedia? ¿Qué te inspiró?

Esa es una pregunta interesante porque la verdad yo me puse a ver mucha comedia cuando llegué a los Estados Unidos, y me encantó. Me encantó que uno es muy libre. También, en Colombia, en ese tiempo, los años ochenta y noventa, no era un tiempo muy bueno. Entonces comencé a usar esos momentos como una forma positiva de hablar de los eventos que me habían pasado y de hacer que la gente sonriera y riera. Y me encanta hacerlo; creo que ese es uno de los mejores placeres que uno puede dar en la comedia.

¿Cómo utilizas tu historia personal en tu stand-up?

En mi stand-up uso eventos personales, cierto porcentaje, pero no solamente los míos. También uso historias de diferentes personas que me han contado cosas o que he visto yo personalmente, y de eso hago mi stand-up. Obviamente con mucha exageración, y siempre toca buscar el chiste para hacer reír a la gente.

¿Y cuáles son las mayores diferencias entre Colombia y Polonia para ti?

Voy a comenzar con lo más obvio, que es la lengua: el español y el polaco son muy diferentes. Pero también creo que la comida. Aquí se come mucha papa. En Colombia también, pero en empanaditas de otra forma. Y mucho arroz con frijol, que se come en Colombia y aquí no tanto. Entonces, eso es una de las cosas que extraño de Colombia. Pero aquí hay más cosas que ayudan a compensar eso.

¿Y qué historia divertida tienes de tu vida aquí?

Muchas… pero no sé si en cámara las quiera contar. Creo que la mejor historia divertida que puedo pensar ahora es la primera vez que llegué a Polonia. La verdad, la gente no es como en Colombia, donde todos son muy abiertos. Aquí la gente es muy cerrada, pero lo que me encanta es que cuando te conocen, se abren totalmente. Eso es muy lindo, porque los polacos tienen mala fama de no ser muy abiertos, pero cuando te conocen, son una maravilla.

¿Cómo te preparas para un show? ¿Cómo trabajas en tu material?

Depende de cuánto tiempo tenga para prepararme. Pero el tipo de comedia que yo hago es como contar una historia. Para mí, esa es la mejor forma y es el estilo que me encanta. Me preparo escribiendo diferentes cosas, probándolas, mirándome muchas veces en el espejo para ver cómo me veo y también probándolas en vivo. Esa es la mejor forma en que yo hago mi stand-up.

¿Estás planeando algún show en español?

Al momento, no un show totalmente en español, pero en Varsovia va a haber un festival de comedia y van a venir muchos comediantes a principios de septiembre. Fui invitado a hacer un show en español, así que planeo ir el 6 de septiembre y espero poder presentar un show aquí en Varsovia.

¿Cómo reacciona el público polaco a tu humor latino?

Cuando entienden, creo que les gusta. De hecho, a la mayoría les encanta. Creo que hay una conexión: están muy curiosos, muy interesados, y toda la gente que me ha visto hacer stand-up me apoya mucho. Eso también es una maravilla para mí.

¿Qué estereotipos sobre Colombia te has encontrado en Polonia y cómo juegas con ellos en tus rutinas?

Estereotipos hay muchos, pero creo que el más común que ya todo el mundo conoce es que de Colombia viene toda la droga, Pablo Escobar… Obviamente, a veces me dicen “Pablito”. Pero eso está quedando en el pasado, y ahora la gente está más interesada en cómo es realmente Colombia y su cultura. Yo lo tomo sin ofenderme; la mejor solución es reír, reír y reír.

¿Alguna vez un chiste no funcionó como esperabas en el escenario? ¿Qué haces en ese momento?

La verdad es que hay muchos chistes que no funcionan. Y ahí toca improvisar. Una alternativa es seguir con lo que tienes, con tu material, y no detenerse. A veces también es bueno hablar con alguien del público, hacer chistes con eso y recuperar la energía. No siempre va a funcionar, pero hay alternativas que ayudan en el stand-up.

¿Cómo manejas el cambio de idioma en el humor? ¿Es más difícil hacer reír en inglés, en español o en polaco?

En todas las lenguas es diferente, porque no es solamente el idioma: en español hay un estilo, pero cada país tiene el suyo. En inglés es otro, en polaco también. Para mí, el inglés es mejor porque crecí la mayor parte de mi vida en Estados Unidos. En español me cuesta un poco más porque llevo mucho tiempo sin vivir en Colombia, entonces no estoy tan conectado. Y en polaco… bueno, estamos en progreso, porque es muy difícil ese idioma.

¿Qué consejo darías a alguien que quiera hacer stand-up en un país que no es el suyo?

Creo que lo primero es buscar en redes sociales, en Facebook, en Instagram, dónde hay eventos en el idioma que hables, sea español o inglés. En mi caso, aquí hay mucha comedia en inglés. Y lo más importante es no tener miedo y darlo al 100%. Al principio siempre va a ser difícil. Mi mejor consejo es darlo todo y no rendirse, porque siempre se puede volver a intentar.

¿Tienes alguna anécdota divertida de backstage o de interacción con el público polaco?

Sí, la verdad es que siempre que hay un show recibo mucho apoyo de los polacos y polacas que me han visto. Siempre me dicen directamente qué les gustó, y lo más lindo que he escuchado es que sienten una conexión conmigo, aunque yo sea del otro lado del mundo. Es realmente increíble. Eso es lo mejor para mí.

¿Cómo podemos encontrarte en las redes sociales y ver tus shows?

Claro, las mejores formas de encontrarme son en las redes sociales: en Instagram y Facebook me pueden encontrar como Jossierra.comedy. También tengo cuentas en TikTok. Sígueme. Siempre trato de anunciar mis shows con tiempo, y si tienen preguntas me pueden mandar un mensaje; yo siempre trato de responder.

Gracias por la charla y mucha suerte con tu show.

Muchas gracias, por la entrevista. Muy linda Varsovia, y de nuevo muchas gracias a todos ustedes.

La completa entrevista vídeo con Joe Sierra en la página VISTULARTE.


Por: Weronika Bazydło, J. Walle

Czy możesz opowiedzieć trochę o swojej historii – od Kolumbii do Polski – i jak po raz pierwszy tu trafiłeś?

Moja historia zaczęła się w Kolumbii. Urodziłem się w Kolumbii i była to długa droga, aby dotrzeć do Polski. Wcale nie planowałem tu przyjechać. Ale wyjechałem. Z rodziną trafiliśmy do Stanów Zjednoczonych. Miałem 7 lat, kiedy tam dotarłem. A później zakochałem się, poznałem moją żonę i tak przyjechałem do Polski. To w skrócie moja historia, powiedzmy.

To trudne, bo jest wiele wyzwań – w kulturze, w języku – ale naprawdę uwielbiam być w Polsce.

A kiedy zdecydowałeś się zająć komedią? Co cię zainspirowało?

To ciekawe pytanie, bo prawda jest taka, że zacząłem oglądać dużo komedii, kiedy przyjechałem do Stanów Zjednoczonych. I bardzo mi się to spodobało. Spodobało mi się, że człowiek jest w tym bardzo wolny. W Kolumbii, w tamtych latach – to były lata 80. i 90. – nie był to najlepszy czas. I wtedy zacząłem wykorzystywać te momenty w pozytywny sposób: żeby opowiadać o wydarzeniach, które mnie spotkały, i żeby sprawiać, że ludzie się uśmiechają i śmieją. Kocham to robić i myślę, że to jedna z największych przyjemności, jakie można dać dzięki komedii.

Jak wykorzystujesz swoją osobistą historię w stand-upie?

W stand-upie używam wydarzenia osobiste, do pewnego stopnia, ale nie tylko swoje. Wykorzystuję też historie innych ludzi – takie, które mi opowiedzieli, albo które sam widziałem i na tej podstawie tworzę stand-up. Oczywiście z dużą dozą przesady, bo trzeba znaleźć żart, żeby rozśmieszyć ludzi.

Jakie są dla ciebie największe różnice między Kolumbią a Polską?

Zacznę od najbardziej oczywistego, czyli język: hiszpański i polski bardzo się różnią. Ale też jedzenie. Tu je się bardzo dużo ziemniaków. W Kolumbii też, ale w empanadach, w innej formie. I w Kolumbii je się dużo ryżu z fasolą, a tutaj nie za bardzo. To jedna z rzeczy, za którymi tęsknię w Kolumbii. Ale w Polsce są też inne rzeczy, które to rekompensują.

Masz jakąś zabawną historię ze swojego życia tutaj?

Wiele… ale nie wiem, czy chciałbym je opowiadać przed kamerą. Myślę, że najzabawniejsza historia, jaka przychodzi mi do głowy, to pierwsze chwile w Polsce. Prawda jest taka, że ludzie tutaj nie są tacy jak w Kolumbii, gdzie wszyscy są bardzo otwarci. W Polsce ludzie są bardziej zamknięci. Ale to, co mi się bardzo podoba, to fakt, że kiedy cię już poznają, całkowicie się otwierają. To jest piękne, bo Polacy mają złą reputację, że nie są otwarci, ale kiedy poznają cię lepiej, okazują się wspaniali.

Jak przygotowujesz się do występu? Jak pracujesz nad materiałem?

To zależy od tego, ile mam czasu na przygotowanie. Ale rodzaj komedii, którą uprawiam, to opowiadanie historii. Dla mnie to najlepsza forma i taki styl najbardziej lubię. Przygotowuję się, pisząc różne rzeczy, próbując je, patrząc w lustro wiele razy, żeby zobaczyć, jak się prezentuję, i testując na żywo. To dla mnie najlepszy sposób pracy nad stand-upem.

Planujesz jakiś występ po hiszpańsku?

Na razie nie cały show po hiszpańsku, ale w Warszawie odbędzie się festiwal komedii i na początku września przyjedzie wielu komików. Zostałem zaproszony do występu po hiszpańsku, więc planuję pojawić się 6 września i mam nadzieję wystąpić tutaj w Warszawie.

Jak polska publiczność reaguje na twój latynoski humor?

Kiedy rozumieją – myślę, że im się podoba. Ale większości naprawdę się podoba. Czuję, że jest pewna więź: są bardzo ciekawi, zainteresowani, i wszyscy, którzy widzieli mnie na scenie, bardzo mnie wspierają. To też jest dla mnie cudowne.

Na jakie stereotypy dotyczące Kolumbii natknąłeś się w Polsce i jak wykorzystujesz je w swoich rutynach?

Stereotypów jest wiele, ale myślę, że najbardziej znany to ten, że z Kolumbii pochodzą wszystkie narkotyki, Pablo Escobar… Oczywiście czasem mówią do mnie „Pablito”. Ale to już odchodzi w przeszłość, a teraz ludzie coraz częściej patrzą na to, jaka naprawdę jest Kolumbia, na jej kulturę. Nie obrażam się, najlepszym rozwiązaniem jest śmiać się, śmiać i jeszcze raz śmiać.

Czy zdarzyło się, że jakiś żart nie zadziałał tak, jak oczekiwałeś, na scenie? Co wtedy robisz?

Prawdę mówiąc, jest wiele żartów, które nie działają. Wtedy trzeba improwizować. Jedna opcja to po prostu iść dalej ze swoim materiałem i się nie zatrzymywać. Czasem dobrze jest też porozmawiać z kimś z publiczności, obrócić to w żart i przywrócić energię. Nie zawsze się uda, ale są różne sposoby, które pomagają w stand-upie.

Jak radzisz sobie ze zmianą języka w humorze? Trudniej jest rozśmieszać po angielsku, po hiszpańsku czy po polsku?

W każdym języku to inne doświadczenie, bo to nie tylko kwestia języka. W hiszpańskim jest pewien styl, ale każdy kraj ma swój. Po angielsku to coś innego, po polsku też. Dla mnie najlepiej jest po angielsku, bo większość życia spędziłem w Stanach Zjednoczonych. Po hiszpańsku jest mi trochę trudniej, bo od dawna nie mieszkam w Kolumbii, więc nie jestem tak bardzo związany z językiem. A po polsku… cóż, jestem w trakcie nauki, bo to bardzo trudny język.

Jaką radę dałbyś komuś, kto chciałby robić stand-up w kraju, który nie jest jego ojczyzną?

Myślę, że najpierw trzeba poszukać w mediach społecznościowych – na Facebooku, Instagramie – gdzie są wydarzenia w języku, którym się posługujesz, czy to po hiszpańsku, czy po angielsku. W moim przypadku tutaj jest dużo komedii po angielsku. A najważniejsze jest się nie bać – dać z siebie 100%. Na początku zawsze jest trudno. Dać z siebie wszystko to moja najlepsza rada. Nie poddawać się, bo zawsze można spróbować jeszcze raz.

Masz jakąś zabawną anegdotę zza kulis albo z kontaktu z polską publicznością?

Tak, prawdę mówiąc, za każdym razem po występie dostaję dużo wsparcia od Polek i Polaków, którzy mnie oglądali. Zawsze mówią mi wprost, co im się podobało, a najpiękniejsze, co usłyszałem, to że czują ze mną więź, choć ja pochodzę z drugiego końca świata. To niesamowite. I to dla mnie największa nagroda.

Gdzie można Cię znaleźć w mediach społecznościowych i zobaczyć twoje występy?

Oczywiście, najlepiej znaleźć mnie w mediach społecznościowych: na Instagramie i Facebooku jako Jossierra.comedy. Mam też konto na TikToku. Obserwujcie mnie. Zawsze staram się z wyprzedzeniem ogłaszać moje występy, a jeśli macie pytania, możecie wysłać mi wiadomość – staram się odpowiadać.

Dzięki za rozmowę i powodzenia na twoim show.

Bardzo dziękuję za wywiad. Warszawa jest piękna i jeszcze raz dziękuję wszystkim.

Wywiad wideo z Joe Sierra do obejrzenia na portalu VISTULARTE.


Przeprowadzili: Weronika Bazydło, J. Walle

VISTULARTE© is a Cultural project and protected brand from Alive Today Foundation Copyright 2025

Inicia Sesión con tu Usuario y Contraseña

¿Olvidó sus datos?